Onu sadece David Bowie’nin son albümü Blackstar’la anmak yanlış olur. Zaten içimdeki burukluklardan biri de bu yüzdendir… Lakin memlekette ve hatta dünyada da biraz fazlasıyla böyle anılıyor McCaslin. Olsun. Bu inanılmaz yetenekli saksofoncunun cümlelerinin bir şekilde biliniyor olması bile mutluluk verici.
Donny McCaslin’i Blackstar’dan önce keşfetmiştim fakat çok da eskiye dayanmıyor tanışıklığımız. Stretching Out (2013), Casting For Gravity (2012) albümlerini aynı gün dinlemiş ve ikisinde de gösterdiği performansların ayrı ayrı hayran olmuştum. Blackstar zaten malumunuz, müziğin ve türlerin sınırlarını kaldırmaya programlanmış üstün David Bowie; geldiği uzak galaksilere geri dönmeden hemen önce yayımladığı son albümünde cazın avangard atmosferine doğru yolculuğa çıkmıştı. Yanındaki ister yardımcı pilotu ister pilotu deyin önemli müzisyen ise Donny McCaslin’di.
Kendi albümlerinde deneyselliğin sınırlarını bir Frank Zappa kadar genişletmese dei omzu sürekli o sınırı zorlayıp duruyordu. İlk albümlerinde gayet geleneksel notalarda gezen saksofoncu zamanla Frank Zappa’dan aldığım tadı vermeye başladı. Zülal Kalkandelen’e verdiği röportajda da sürekli ilerleme kaydetmeye çalıştığını söylüyor zaten.
Geleneksel seslerde de deneysellikte de dozu çok iyi ayarlayan McCaslin ne bizi rahatlığa alıştırıyor ne de kulakları zorluyor. Bu sularda, son 2-3 yıl içinde doğaçlamalarında keyif aldığım sayılı isimlerden biri. Müziğinin lezzeti tam kıvamında.
2012 tarihli Casting for Gravity albümündeki groove duygusunu verebilen albümlerin bende yeri bambaşkadır. Özellikle albümdeki Jason Lindner (klavye) ve Mark Guiliana’nın (davul) bu groove’da tuzu çok elbette. Albümlerine şarkılarına çok da dalmaya gerek yok. Yarattığı ruhu özetlemek gerekirse yeri titreterek ilerleyen buharlı bir trenin yarattığı ritmi andıran Stadium Jazz’ı dinlemeniz yeterli. Son yılların en yetenekli, konfor alanından çıkıp kendini ve bizi türlerin sınırlarına savuran isimlerinden Donny McCaslin’i izleme fırsatı yakalayacağım için İKSV’ye ayrıca teşekkür ederim. Yağmurlu günde konsere hazırlanmanın en güzel yoluysa sanırım Casting For Gravity, Stretching Out ve hatta Bowie imzalı Blackstar’ı tekrar dinlemek. Eğer vakit kalırsa, ki kalmalı, Beyond Now ve Fast Future başlıklı son iki albümü de birer tur daha dönmeli. Ya da en iyisi siz benim yaptığım hazırlık listesini dinleyin.